Bir şoför alacaksınız ilan verdiniz. Gözünüzün tuttuğu bir başvuru sahibini iş görüşmesine çağırdınız.. Arabanızın markası “BMW” diyelim. Adam “Ben bu arabayı kullanamam bana Mercedes ya da Audi alın” derse ne yaparsınız?.

Yüzlerce kişinin şoförlük için iş baş vurusunda bulunduğu bir durumda her halde arabanızı değiştirmezsiniz, diğer başvuru sahiplerinden birini çağırırsınız.  

Bizim televizyon için bir kameranı işe alacağız. İlan verdik bir çok iş başvurusu geldi. CV’si dolu olduğuna inandığımız bir kişiyi iş görüşmesine davet ettik. İletişim Fakültesi RTS (Radyo, televizyon, sinema) bölümü mezunu, havası 1 milyon edası ile bir genç geldi. Montaj yapar mısın, kurgu yapar mısın, az- çok reji bilgin var mı?. gibi yapabileceği bazı teknik konulardaki sorularımızı “yaparız, ederiz, bakarız“ şeklinde kaçamak cevaplarla geçiştirdi. Sonunda bize kullanacağı kameranın markasını sordu “JVC” dediğimizde, şoförün hesabı “ben Canon kullanırım” demez mi?.

 Tabiki bizde kamerayı değiştirecek değildik. Yol verdik gitti. Suç bu gençlerde değil, bunlara bir şey öğretemeden mezun edenlerde. Gerçi Profesör olmuş, Doçent olmuşlar, akademisyen olmuşlar ama üniversitelerdeki eğitim kadrolarının çoğu bunları kendileri bilmez ki, öğrencilerine öğretseler..

Biz sokaktan birini tutup getirsek o kişiyi vallahi 3 ayda yetiştirir, iletişim fakültelerindeki öğretim üyelerine ders verebilecek duruma getiririz. Anlaşılan öyle yapacağız..

Saygılar.