BİR KISSA

Muhtemelen hepinizin okuduğu, bildiği en azından duyduğu bir kıssa üzerinden toparlayacağım bir yazı olmasını isteyerek başlıyorum.

Aynı evde yaşayan,  çekirdek ailenin biraz daha büyüğü bir aile.  Babaanne vefat etmiş.  Dede çocuğu (oğlu). Gelini, torunu beraber yaşıyorlar. Dede eşinin de yokluğu ve yaşının ilerlemesi nedeniyle anotomik deformasyonlar-özlem nedeniyle son zamanlarda yemek içmekten kesilmiş zayıflamaya başlamış. Durumu endişeyle karşılayan oğlu yoğun iş temposuna rağmen arkadaşı olan bir doktora babasını götürüp adeta’’ çheck up’’ (komple vücut taraması) yaptırıyor. Arkadaşı bir takım ilaçlar vererek onları yolluyor. Aradan bir süre zaman geçiyor. Dedede olumlu bir gelişme yok. Çocuk bu duruma bir anlam veremiyor bir randevu daha alıp arkadaşı doktora tekrar götürüyor. Muayene ve tetkikler yapılıyor. Hiçbir olumsuzluk yok. Doktor arkadaşının ‘’madem her şey düzgün babam niye düzelmiyor?’’ bakışını anlıyor onu alıp dededen biraz uzaklaştırıp ‘’ ya benim prof. Bir hocam var. Aynı zamanda alanında uzman bir psikolog birde o görse diyorum’’ teklifinde bulunur. Oğlu da ‘’ faydası olacaksa neden olmasın’’ der. Randevu kısmını arkadaşı doktor halleder. Profesörün odasına geçerler. Doktor hocasına muayene ve tetkiklerle ilgili ön bilgileri verir. Hoca oğluna ‘’beni biraz hastayla yalnız bırakırmısınız?’’ diyerek onları odadan çıkarır. Yaklaşık yarım saat sonra hepsini içeriye davet etmiş ve oğluna ‘’ başka yöntem deneyeceğiz. Zira metobolik bir sıkıntı görmüyorum. İki hafta sonra kontrole getirmenizi istiyorum. Bu sürece bolca şefkat ve sevgi göstereceksiniz’’ diye tembih etmiş. Duruma şaşıran oğlu’’ tamam hocam da ya düzelme eğilimi götermez se?’’ diye sorunca. Hoca kararlı bir ses tonuyla ‘’dozajı arttırın’’ diye eklemiş. İki hafta sonra görüşmek üzere diye yolcu etmiş.

Şimdi siz E diye sonucu yazmamı bekliyorsunuz! Hayır yazmayacağım. Çünkü şimdi yazacaklarım adeta cevap yerine geçecek.

HASTA KİMDİR? NEDİR?

Bana göre hasta:  anotomik olarak farklı sebeplere bağlı olarak  (yaşlılık,yıpranan organlar, görev yapmayan organlar, kaza vb nedenlerle)gerek acı çekerek gerek acı çekmeksizin yaşam kalitesi düşmüş, şifaya yardıma ihtiyaç duyan gerek yatalak gerek ayakta insanlar dır.  (canlılar) Ve bu kapsamın içine doğuştan yada sonradan bir vesileyle engelli olmuş bireyleri ve psikolojik rahatsızlık çekenleri de katmamak doğru olmaz kanaatindeyim.

HASTA TEPKİLERİ-ÖZELLİKLERİ

Yaptığım gözlemler bizzat şahit olduğum yaşanmışlıkları ilgi tutarak kadın erkek genç yaşlı ayırım yapmaksızın net olarak söyleyebilirim ki hastalar kesinlikle nazlı oluyorlar. Abartılı gelmesin ama genellikle kendi kendileriyle baş başa kalmaları düşünmeleri, özeleştiri yapmaları nedeniyle öngörülerinde gelişme olduğunu da söyleyebilirim. Hele hele  sosyal hayatın içinde bulunmuşlarsa (sosyal hayattaki kastım: yaş, eğitim-okul, arkadaş gurupları, belki iş hayatı vb.) öngörülerinde tecrübeye dayalı pik yaparak şaşırtabilirler sizi. Yani görmüş geçirmiş hayat tecrübeleri olan kişiler ki beklentileri de o bağlam da çok olan, olabilen çabuk kırılabilen , alıngan insanlardır.

Takdir edersiniz ki o pozisyonda olan insanlar daha yumuşak oluyor.

Yani yapılan her türlü yardımı ilgiyi sevgi saygı çerçevesinde bekliyor. Yapılan o yardımı kendilerine bir lütuf gibi sunulmasından hoşlanmadıklarını net söyleyebilirim. Hatta bazen  yapılan yardımı adeta ‘’ yapılanla yetin’’ tavrıyla yapılması onların kalbini tahminden fazla kırdığını, üzdüğünü söylemem abartı olmaz.

Basit bir örnekle ne demek istediğimi daha netleştireyim: diyelim yemekleriyle ünlü bir restourant’a gittiniz. Yemekler ne kadar lezzetli de olsa eğer servis ve sunumu doğru yapılmadığı takdirde nasıl bir şey ifade etmezse işte öyle bir şey.

Olur olmaz aslında ceviz kabuğunu doldurmayacak konularda aba altından sopa gösterir gibi sessiz hakaretvari tehditler o kişiyi oldukça yıprattığı tartışılmaz bir gerçektir.

SONUÇ

Aile bireyleri de olabilir kimi kimsesi kalmamış yakın akrabalar da olabilir hatta kapı komşumuzda olabilir. Bu statüde tanımladığımız insanlara bir insanın layık olduğu şekilde anlayış içinde merhametin üst sınırlarını zorlayarak sevgi saygı çerçevesinde ilgilenelim yardım edelim.

1. Kimin ilerde ne olacağı belli değilken yani aynı durumlara düşebilecek olmanın farkında yaşamalıyız
2. İlmen de rivayet olunur ki   sözümona bir derviş-evliyanın  ALLAH (C.C.)U TEALAYA ‘’ Yarabbim cemalini görmeyi çok istiyorum –istedim’’ yalvarmasına karşılık yaradan da ‘’ Ben şurada ki hastanın yanındaydım, senden yardım isteyen şunun yanındaydım. Hastayı ziyaret ettin mi? Yardım isteyene yardım ettin mi? ‘’ diye karşılık verdiği rivayet olunur ki bu manevi rivayet de benim kabaca tarif etmeye çalıştığım konunun kalbi niteliğindedir diye düşünüyorum.

Dostlarım bizler beraberken yaşam anlamlı ve değerli! Sürekli tekrar ediyor gibi oluyor ama içimizdeki iyi insanı büyütelim. Empati yapalım. Sevgi saygı merhamet vicdan insaf pusulamız olsun. Hangi konuda olursa olsun.   VEREN EL ALAN ELDEN ÜSTÜNDÜR