Yine günlerden siz, her gün olduğu gibi annem babam…!

Sizden çok şey öğrendim anne olmanın herkesin harcı olmadığını.. Özel  çocuğuna gözü gibi bakabileceğimi.. boşanmış bir evladınıza nasıl sahip çıkılacağını, torununuzu kendi evladı gibi bakmanın gururunu yaşattırdınız bana. Ne aileler var boşanmış evlatlarına sahip çıkmayan veya kızına sahip çıkıp torunlarına sahip çıkmayan.. ama sizlerin bir kızı vardı iki kız olarak bizleri bağrınıza bastınız.

Herkes anne olabilir ama özel  çocuğuna  sahip güçlü anne olmak yürek ister bana bunu öğreten ailem. Ben sizlerin sayesinde kendimce her şeyi başarmak için mücadele eden ben yaparım ben başarırım ben giderim diyen kadın olarak yetiştirdiniz.

Hani derler ya “kızlar annelerine benzermiş” diye işte ben annemin kızıyım. Babalar evlatlarını sever ama anne gibi sevgilerini pek belli edemezler diye düşünürüz. Hayır benim babam arkadaşım gibiydi kol kola yollarda gezerdik ve o kadar gururlanırdık ki yüzündeki o masum gülüşünden belliydi be baba. Kaç yaşındayız gece beni uyuyor sanardı kızımla benim üstümüzü örterdi; birde uyanmayalım  diye yumuşacık öperdi.

SİZSİZ BU HAYAT GERÇEKTEN ÇOK ZOR…

Güneş biraz puslumu doğuyor acaba. O deli rüzgarlar sizlerin yokluğunda daha da mı deli esiyor. Gök gürlemesinden çok korkardım hemen yanına gelip sarılırdın bana. Şimdi o gök gürlemesi bile çok sert ya da bana öyle geliyor yokluğunuzdan.. Ben çok korkuyorum bu hayattaki deliliklerden sığınacak bir kucak arıyorum arıyorum da yine yoksunuz…Kâğıdımı kalemimi eline aldım sizinle dertleşmek için yalnızca sizi özlemek geçiyor içimden.. Gecelerim artık çok uzun bitmek bilmiyor sığınacak bir liman gibi kucak arıyorum  yine siz yoksunuz ama evladınız gibi sahip çıktığınız torununuza sarılıyorum sanki sizlere  sarılıyormuşum gibi.. Her zaman söylerdiniz torunumuz sana emanet.. Hiç merak etmeyin burada her şey yolunda sizlerin dualarınızla dimdik ayaktayız.

YAŞADIĞIM KIŞI BAHARA ÇEVİREN…

Annem babam yaşadığım kışı bahara çeviren güzel insanlar. Hasretim tükendi en az sabrım kadar. Yastık üzerinde tükenen göz yaşlarım artık kurudu ama kaç yaşında olursanız olun hasretimiz aynı. Önemli günlerde herkes kutlama yaparken biz evlatların toprağını öpüyoruz..Bir evladın anne babasını öpememesi koklayamaması ne zormuş. Evlatların olarak bizde sizin elinize çiçeklerle  doldurarak o mutluluğu yaşamak isterdik.

Annem yattığınız yerde rahat uyuyun. Orada babamla aranız nasıl yan yana yatıyorsunuz ama. “Üşüyor musun hayatım, ilaçlarını içtin mi” diyor mu yine üstüne titriyor mu. Babamla yan yana olman sana her zaman keyif verir bilirim. Sizin evliliğiniz gibi bir evliliğim olsun isterdim. Ben sizden öğrendim; “evlilikte sevgi saygıyı evlatlarıyla arkadaş gibi olmayı beraber ağlayıp beraber gülmeyi…!”

Evlatların olarak çok şanslıyız sizin gibi anne ve babaya sahip olduğumuz için.

Sizlerin her zaman yanınızdayız bırakmayız söylerdiniz neden bırakıp gittiniz beyazlar içinde annecim babacım neden…Her gece rüyalarımıza girer misiniz ellerimizden tutup o sıcaklığı hissedelim ne olur.

Sevdiklerimizden ayrı geçen günler eğer bir rüya ise biz evlatlarınız olarak bu rüyadan uyanmak istemiyoruz.

Sizleri çok özledik..