Var olmak her insan için bir mucizedir. Böyle inanıyorum. Hiç bir varoluş gereksiz değildir.Bunun bilincinde olarak yaşamamız gerektiğine inanıyorum. Kendimizi, bizi kendimize gereksizmişiz gibi hissettirenlere izin vermemeliyiz. Onları uyarmalıyız. Onlara aynı erdemsizlikle karşılık vermemeliyiz.

Beni kendime değersiz hissettiren çok insan oldu. Bazılarıyla baş edebildim. Baş edemediklerimi çıkardım hayatımdan. Belki böyle yapmam da doğru değildi. Ama ben de bir çaresizlik içindeydim ve kendime de saygı duymam gerekliydi. Ne yapılabilir ki konuşarak anlaşılamayan birine karşı?

Çocukken bazı travmalarım oldu. Bana şiddet uygulayanlar içimdeki büyük değerin varlığına ve umuduma hiç engel olamadılar. Onları hayatımdan çıkararak gereken cevabı verdiğime inanıyorum. İnanıyorum değerli olduğumu söyleyen herkese. Yanımda olanlara minnettarım.

Uzağım yanımdaymış gibi olanlara.

Evet ben de akran zorbalığına uğradım ilk ve ortaokulda. Belki bu yaşadığım olumsuzlukları yaşamasam çok daha sağlıklı ve başarılı biri olacaktım. Ama yaşadıklarımın bana kattığı gücü ve tecrübeleri de hiçe sayamam. Herkesle muhatap olunmaması gerektiğini, mesafeli olmayı bazen, okulun yetmeyeceğini ve kitap okuyarak hayatım boyunca kendimi geliştirmem gerektiğini öğrendim. Matematik yapamadığım için zeki olmadığımı düşünmekten vazgeçtim.

Özellikle iki yıl önce kitabım çıktığında birçok söylentinin aksine kendimi başarılı ve zeki hissettim. Başarımı kutlayanlarla hep beraber olacağım. 

Yeni kitaplar yazacağım. Okuma yazmayı öğrendiğim günlerde olduğu gibi kendimi yeniden başarılı hissedeceğim. Evet 1. sınıftaki gibi yeniden başlayacağım. 

Kendi benliğimi yeniden yazacağım. Orada değersizliğe yer olmayacak. Orada yeniden var olacağım.